EMMS moet meerdere erkennen in Epe
Afgelopen zondag, 24 oktober, trad EMMS 1 aan op het mooie sportpark van koploper vv Epe. Ook deze week kampte de ploeg van Johan Oldekamp met flink wat blessureleed. Zo zaten Maurice Kosse, Yuri Hertsenberg en Sem Stertjan op de bank. Gelukkig wist het zaterdagteam van EMMS hulp te bieden, zodat er alsnog een fit elftal op de been kon worden gebracht.
EMMS had diens opstelling iets aangepast. Het speelde met Glenn ter Wielen en Jorunn Kleinheerenbrink met twee spitsen voorin. Jord Anbergen (de aanvoerder van deze week) vulde samen met Stijn Kosse, Michel Wagt en Ian van der Felz het middenveld in. Voor Ian was dit tevens zijn basisdebuut. Moehjiddin Brinkman, welke is hersteld van een hamstringblessure, stond evenals een sterk spelende Dennis Lamberink, Erik Kosse en Emil Kleinheerenbrink in de achterlinie.
Vanaf minuut 1 waren de intenties van vv Epe zichtbaar: via de zijkanten werd middels opkomende backs geprobeerd dreiging te veroorzaken. In een van de eerste aanvallen wisten de Epenaren al gevaarlijk te worden. Een aanval vanaf links bracht de bal uiteindelijk naar de rand van de zestien. Doordat de verdediging van EMMS niet ingreep, mocht de middenvelder van Epe vrij op goal schieten. Met een krul werd de verre hoek gezocht. Bastin Kleinheerenbrink bracht echter redding, door de bal klem vast te pakken.
De ploeg uit Slagharen zakte in, maar had het lastig. Ook voetballend wist het moeilijk onder de druk van vv Epe uit te voetballen. EMMS probeerde het vervolgens met lange ballen, hopend op een snelle uitval met Jorunn Kleinheerenbrink of Glenn ter Wielen voorin.
Hoewel EMMS voetballend te kort kwam in Epe, wist het wel degelijk karakter te tonen. Evenals vorige week namen de Slagharenaren zich voor om met het mes tussen de tanden de strijden. Dit vertaalde zich in stevige, tevens eerlijke duels. Aan de hand van deze duels wist EMMS de bal meerdere malen te veroveren, om vervolgens een counter in te zetten. In de 20e minuut ontstond er een uitbraak, waarbij de bal in een counter voor de voeten van Jorunn Kleinheerenbrink terecht kwam. Deze maakte aan de rechter flank een actie en gaf voor. De bal ging tevens voor de goal langs. Verdere serieuze dreigementen ontbraken in de eerste helft aan Slagharens kant.
Vv Epe bleef ondertussen geduldig van links naar rechts spelen, zoekend naar ruimte. Via opkomende backs wist het enkele keren van afstand gevaarlijk te worden. De rechtsback zocht meerdere malen naar ruimte om te schieten. Hoewel zijn schoten genoeg kracht en snelheid bezaten, vierden ze over de lat of in de handen van Bastin.
Na een klein halfuur was het echter wél raak. Epe wist in de 28e minuut wederom via de zijkanten de achterlijn te behalen. Een strakke voorzet wist de spits van de Epenaren te bereiken. Deze mocht vrij inschieten: 1-0.
vv Epe bleef initiatief nemen. Dit leidde ertoe dat 10 minuten voor rust de tweede goal van de Epenaren een feit was. Een schuine bal door de as bereikte de spits van Epe. Deze mocht vrij draaien, om de bal achter doelman Bastin tussen de palen te schieten: 2-0.
Na de 2-0 ontbrak het aan gevaarlijke kansen. Het was dan ook deze stand, welke op het scorebord zichtbaar was toen de scheids voor het rustsignaal floot.
De tweede helft, hetzelfde beeld. Epe bouwde op, EMMS zakte in. EMMS bleef karakter tonen in duels, maar kon onvoldoende gevaar veroorzaken. Na 56 minuten was het wederom Epe welke de touwen van het doelnet liet dansen. Vanaf de zijkanten wist een back van Epe op te komen. Opnieuw werd een strakke voorzet vv EMMS fataal.
In de laatste minuten van de wedstrijd leek vv Epe het wel goed te vinden. Hierdoor wist de ploeg van Johan Oldekamp zich nog enkele malen onder de druk uit te voetballen. Slordigheden zorgden er voor dat ook deze uitvallen niet tot groots gevaar leidden.
Vlak voor tijd werd het zelfs nog 4-0. Een fraaie aanval van de Epenaren werd bekroond.
Dit werd ook de eindstand. Een verdiende overwinning voor vv Epe. Echter voor EMMS een nederlaag waar, mede vanwege groot blessureleed, mee te leven valt.