Oude glorie tijden

EMMS (Slagharen 1931) en OVC21 (Ommen) zijn twee voetbal clubs met een zeer rijke historie.

Door de jaren hebben de twee voetbal grootmachten regelmatig spannende derby`s met elkaar op de groene graszoden uitgevochten waarbij de resultaten elkaar over en weer in evenwicht hielden. Dan waren het weer de Rood Witten en daarna weer de blauw witten die met de zege aan de haal gingen.

In het seizoen ‘58-‘59 waren Dedemsvaart, Slagharen en Ommen verwikkelt in een hevige kampioen- strijd in de vierde klasse noord 4 F. Het was wekelijks stuivertje wisselen wie de ranglijst aanvoerde, misstapjes werden over en weer gemaakt. Drie wedstrijden voor het eind van de competitie viel Dedemsvaart als eerste af in de strijd zij verloren op het laer van Ommen. EMMS liet zich als koploper verrassen door Degradatie kandidaat Wijster, OVC was een week eerder al de mist ingegaan. De mannen uit Slagharen hadden nog de wedstrijden tegen Dedemsvaart uit en het thuis duel tegen Smilde op de menu kaart staan. De mannen uit de vecht stad ontvingen op het Laer Vios (Oosterhesselen) en moesten nog de zware uit partij spelen tegen Wijster. Spanning alom bleef tot aan het eind van de streep. EMMS en OVC gaven elkaar in de laatste duels geen duimbreed meer toe.

De climax zou zijn hoogte punt vinden op neutraal terrein in Dedemsvaart op 3 mei 1959.

Meer dan 2500 toeschouwers niet alleen uit Slagharen en Ommen maar van heinde en verre kwamen op dit spektakelstuk, wat het ook zou worden, af. Vaders met achter op de fiets het kroost koersten richting De Voart daar zou het hopelijk gebeuren, de stemming was vriendelijk en uitgelaten. Onder deze toeschouwers ook de 15 jarige Dedemsvaarter en toekomstige OVC doelman Ben Harbers. De weersomstandigheden waren voor zowel sporters als toeschouwers ideaal. Er was weinig neerslag en een voorzichtig voorjaarszonnetje met een gemiddelde temperatuur van 10 graden was het buiten in Dedemsvaart goed toeven.

De Voetbal bond had dhr. G C Van Raan als scheidsrechter voor deze alles beslissende voetbal wedstrijd aan gewezen. Dhr. Van Raan maakte zijn uit verkiezing meer dan waar en leidde Neutraal zoals het behoort.

OVC trainer Ab van de Bent coachte zijn team uit principiële overweging nooit op zondag. Echter voor deze zo belangrijke en allesbeslissende pot zette de Zwolse oefenmeester zijn principe voor één keer opzij. De OVCers zouden hem hard nodig hebben zo wist hij als geen ander.

Het beginsignaal.

In de eerste periode waren tweeëntwintig spelers bezig om hun zenuwen bijeen te zoeken, toen ze daar in geslaagd waren ontwikkelde zich een boeiende strijd. Hoewel Ommen als eerste de aanval had gezocht bleek al snel hoe gevaarlijk de attaques van Slagharen met vooral linksbuiten G.Spang  en midvoor Hutten waren. Juist op het moment dat OVCer Hans Luttekes geblesseerd buiten de lijnen werd verzorgd sloeg EMMS toe razend snel toe. G.Spang schoof listig de bal voor het doel waarna Kosse alle tijd had om doelman G.J.van de Vegte kansloos te laten 0-1. Luttekes keerde niet terug en werd vervangen door de A jun; Gait Jansen. EMMS bleef actiever en gevaarlijker en nadat de scheidsrechter vanwege buitenspel een treffer van Slagharen wegens buitenspel had geannuleerd werd voor de thee de voorsprong verdubbeld. Een vrij trap buiten de zestien werd strak voorgegeven en door Gasman hard en fantastisch binnen gekopt 0-2. Grote uitblinker bij de rood witten was midhalf H. Anbergen (Azn) .  Daarbij bleek dat de verdedigers uit Slagharen meer dan trap vast waren. Ommen speelde veel te rustig en mocht blij zijn dat de achterstand niet nog groter was.

De thee.

De rust werd door coach van de Bent aangegrepen om zijn ploeg weer op scherp te zetten en wat omzettingen te plegen. De thee deed de OVC-ers goed zo bleek al direct, het werd levendiger en bovenal het tempo ging naar boven. A. Jalving en H Hassink kwamen nu wel door over de flanken om G. Jansen en G. Ekkelkamp te bedienen van bruikbare ballen. EMMS. doelman Anbergen onderschepte met een pracht safe een voorzet van H. Hassink  maar moest capituleren op de volgende voorzet die door debutant Jansen met een voortreffelijke kopbal strak tegen de touwen sloeg 1-2. Nadat een vrije trap van W. de Wit de lat teisterde en Jansen dit nog eens met een kopbal deed trok OVC langzaam maar zeker het initiatief naar zich toe. De gelijkmaker hing in de lucht en werd met een kiezel hard schot van G. Ekkelkamp dat via de handen van doelman Anbergen wederom op de lat spatte aangekondigd. De volgende hoge voorzet van A. Jalving die nu los was, werd door G. Ekkkelkamp precies langs de uitlopende doelman gekopt 2-2.

De spanning nam zienderogen toe welke ploeg mocht zich kampioen noemen. OVC oprichter Herman Lokin stak van spanning zijn brandende sigaar met het brandende gedeelte in zijn mond. De zus van Antoon en Henk Hassink testte onder vurige aanmoedigen de kwaliteit van de knopen en haar jas.

Na negentig minuten was er nog geen beslissing een verlenging was noodzakelijk EMMS. en OVC ze waren aan elkaar gewaagd en gaven de toeschouwers alles wat voetbal zo mooi kan maken.

Kampioensruikers of niets………..

De besturen van beide verenigingen vroegen zich af moeten we de kampioensbloemen bestellen of ……..weer afzeggen.

In de toegift van een half uur waren de beste kansen eerst voor EMMS zowel Spang als Gasman verschenen in kansrijke positie maar wachten te lang waardoor de OVC verdedigers. G.Wessel met de kop en twee minuten later H.Ekkelkamp met een sliding een treffer voor kwamen.

De beslissing viel in het tweede gedeelte van de verlenging en bracht een bijzonder fraai doelpunt volkomen waard om als kampioenstreffer de geschiedenis in te gaan. In de derde minuut leverde een combinatie tussen A. Jalving en A. Hassink een fraaie lage pass die door G.Ekkelkamp vallend langs Anbergen werd getikt 3-2.  Een echte spitsen goal uit het boekje, de door de tegenstander zo gevreesde OVC spits had zijn waarde wederom bewezen.

Ommen werd kampioen maar het moest tot op het tandvlees gaan om de titel binnen te halen. De spelers van EMMS hadden alles maar dan ook alles gegeven en toonden zich na afloop als ware sporters  en sportieve verliezers.

De dag 3 mei was voor OVC21 een bijzondere sportdag en een hoogte punt in de geschiedenis die zo mooi werd door een waardige tegenstander EMMS.

 

De opstelling van OVC was als volgt op doel Gerrit Jan v.d. Vegte.

Achter: Hans Luttekes (7 min Gait jansen), Johan Oeben (aanvoerder), Hendrik Ekkelkamp en Gerard Wessel

Middenveld: Hennie Jalving, Willem De Wit en Arend Jalving

Voorste linie: Henk Hassink, Gerrit Ekkelkamp en Antoon Hassink

Coach: Ab van de Bent

Vertrouwenspersoon (leider): Dinus Van Elburg

Grensrechter: Piet Oldeman

 

Aangeleverd door: Cultuur en historie Blauw-Wit OVC’21 – R.Habers